2 na de rust

Halverwege waren we dus in Swakopmund, daar verbleven we drie nachten in een fijne B&B. Een moment van rust. Inmiddels zijn we aan het eind, na de rust is het voorbij gevlogen! Hier een verslag van de ‘tweede helft’.

Dag 12
Bewolkt in het noorden, zonnig in het zuiden..toch maar naar het noorden naar Cape Cross voor de kaapse zeerobben. Iets te vroeg voor de paartijd, dan zijn er zo’n 250.000 bij elkaar..nu slechts zo’n 100.000…wie ziet het verschil… Heel indrukwekkend voor ogen, oren en neus:

Dag 13
Nu dan naar het zuiden voor een bezoek aan Walvisbay. Bekend om de lagune met pelikanen en flamingo’s en de zoutwinning. Beetje onduidelijk waar we heen konden en mochten rijden, maar mooi ritje gemaakt tussen de zoutpannen door en in ieder geval pelikanen gezien.

‘s avonds heerlijk gegeten bij een italiaans restaurant in de vuurtoren. Ook een italiaanse groep die geen woord engels sprak met een namibische gids die geen woord italiaans sprak..dat moet een hele uitdaging zijn…

Dag 14
De rust is voorbij, we gaan weer de gravelwegen op..op weg naar Twijfelfontein. Mooie maar lange route door nu wat meer bergachtig landschap. De lodge is goed verborgen in het landschap, prachtig gelegen maar erg groot. Dat merk je vooral aan de eetzaal waar ‘s avonds massaal van het buffet wordt ‘genoten’. De dierenwereld bestaat hier voornamelijk uit hagedisachtigen,

Dag 15
Een kort ritje voor de boeg naar Palmwag dus een klein ommetje gemaakt voor het petrified forest..dat hadden we niet hoeven doen. Stelde heel weinig voor en de korte afstand naar Palmag werd gecompenseerd door een slechte (weggespoelde) weg. Maar eenmaal aangekomen bij Palmwag lodge….wow, wat een mooie plek! Vriendelijke ontvangst en kamer met prachtig uitzicht.

Dag 16
Een van de mooiste dagen van deze reis. Vroeg op voor een game drive en al heel snel op het spoor van enkele leeuwen.

Dan oog in oog..

Iets te dichtbij waarschijnlijk, want hij laat mooi even zijn tanden zien en een grom horen!

Na deze spannende opening ook de eerste giraffen gezien en dan nog op zoek naar de woestijnolifant. Net toen we de hoop haden opgegeven toch nog eentje gevonden!

Na deze enerverende rit konden we de middag bijkomen in de lodge en ons voorbereiden op het volgende spannende gedeelte: de ‘sleep-out’. Met onze gids Stephanus gingen we opnieuw de woestijn in voor een korte gamedrive om vervolgens bij een tentenkamp te stoppen. Borrelen bij de zonsondergang, barbequen op het kampvuur en slapen in de bush. In de verte waren de leeuwen nog te horen…beter niet je tent uitkomen ‘s nachts.. Welterusten!

Dag 17
Wakker geworden met geknabbel rond onze tent. Maar dieren die gras eten, kunnen vast geen kwaad! Ontbijtje in het kamp en dan weer terug naar de lodge.

In ons eigen bakkie gestapt, want weer een aardig ritje voor de boeg naar Etosha! We hebben een lodge in het park, bij Okaukwejo. Best een grote lodge maar toch gemoedelijk opgezet. De eerste nacht hebben we een bush chalet. Heel leuk en mooi gelegen,vlak bij de ‘waterhole’. Een verlichte drinkplaats waar veel dieren komen drinken. Helaas hebben we deze kamer maar een nacht en dan nog een nacht in een ‘standaard’ kamer. ‘s Avonds bij de waterhole twee olifanten en zeker zes nijlpaarden! Lastig om te gaan slapen..

Van Etosha zoveel foto’s..even meer tijd nodig om de mooiste uit te zoeken.

Dag 18
‘s Ochtends eerst weer bij de waterhole gaan kijken. Heel veel zebra’s en gnoes en een olifant die even liet weten dat hij een olifant is…alle zebra’s en gnoes aan de kant. Dan een gamedrive met eigen auto. Al gauw een hele groep olifanten..uit het looppad gaan staan, maar toch vlak langs! Heel mooi! Verder niet zo heel veel tegengekomen behalve de inmiddels zeer bekende springbokjes en oryx. Terug naar de lodge waar de groep olifanten inmiddels bij de waterhole was aangekomen! ‘s Middags nog een tochtje gemaakt langs wat drinkplaatsen. Nu ook wat grotere groep giraffen. Meer olifanten en bokjes. Maar dan ‘s avonds bij de verlichte waterhole..verdacht rustig. Een voorzichtige giraf, opnieuw de nijlpaarden en dan.. vier leeuwen. Twee vrouwtjes met twee jongen, ze lijken zo klein en ze vallen bijna weg tegen de ‘achtergrond’, maar ze zijn er echt! En zo wordt het weer laat… Toch ook lekker geslapen in onze standaard kamer.

Dag 19
Laatste dag in Etosha, we rijden van onze lodge in het westen naar de gate in het oosten. Onderweg natuurlijk wat waterholes bezoekend. Ook weer veel (deze keer heel veel) olifanten. Dan de Etosha lookout, een plek waar je de zoutpan inrijdt en een klein stukje in kan lopen. Goed voor de grappige foto’s. Nog een waterhole..de kalkheuwel..hier gebeurt nog niet zoveel, enkele zebra’s, maar een mooie plek. We besluiten hier eens geduldig te gaan wachten. Paar roofvogels (adelaar?). Al snel een aantal giraffen. Dan wrattenzwijnen, die hadden we nog niet gezien. En dan…nog heel veel meer olifanten! Veel jongen, dichtbij en toch weer erg indrukwekkend. Een olifant is op wacht en houdt ons nauwlettend in de gaten. Soms komt hij wat op ons af en dan nemen we weer wat meer afstand. Tot we denken dat het beter is te gaan. Ook beter voor de tijd want we moeten nog een stukje naar de volgende lodge. Helaas afscheid van Etosha!

Voor !Uris (een ! staat voor een soort klikgeluid in de taal van de Damara) gaan we een stuk van de weg af en juist als we denken ‘waar komen we in hemelsnaam uit’, komen we bij een klein, oosters aandoend paradijsje. Wat een mooie plek!

Dag 20
Weg uit het paradijs..op weg naar het Waterbergplateau. Klein Waterberg zitten wij, een guestfarm op een echte (grote!) farm met vooral uitzicht op de Waterberg. Wel mooi uitzicht.. Een ‘gamedrive’ over de farm gemaakt. Vooral koeien dus..maar ook weer allerlei bokjes en vooral mooie uitzichten!

Geen luipaarden terwijl dat de grootste bedreiging is voor de farm. ‘s Avonds met de andere gasten (duitsers en zwitsers) en de gastheer en -vrouw aan een grote tafel gedineerd. Onverwacht erg gezellig, nog wat nageborreld en langzaamaan beseffend dat het er bijna op zit…

Dag 21
Spannende dag voor ons maar niet zo spannend voor het fototoestel. Rit naar Windhoek, de auto laten wassen bij Shell station (niks geen wasstraat, twee meisjes, een hogedrukspuit en emmers sop), bagage gedropt bij guesthouse en de auto ingeleverd…op het vliegveld..jaja net zo praktich als op de heenreis. Dan weer een transfer van het vliegveld naar de guesthouse. Heerlijk gegeten bij, heel toepasselijk, NICE. Een restaurant voor Namibische topchefs in opleiding. Rest ons morgen nog een ochtend in Windhoek voor wellicht wat souvenirs en dan opnieuw naar het vliegveld voor de lange terugreis ;-(
Tot gauw!